Pornografija je društvena pojava čija popularnost raste, a značaj
se potcenjuje. Javlja se u raznim oblicima, u pisanom tekstu, u
vidu fotografija, skulptura, crteža, animacija i zvukova. Pornografski
sadržaj zadire u pitanje morala, privatnosti i ličnih slobada, te
kao takav mora biti predmet socioloških i psoholoških istraživanja.
Danas se razgovor na ovu temu, u naučnim krugovima, često izbegava.
Pornografija je tabuisana. Literatura je oskudna i zaključci često
nisu potkrepljeni argumentima. Osim sociologa i psihologa veliku
odgovornost imaju i pravnici (pre svega sudije u tužioci) koji moraju
jasno odrediti koji elementi pornografskog sadžaja nisu društveno
prihvatljivi, tj. nisu u skladu sa zakonom. Kratak osvrt na temu
problema pornografije obuhvataće definisanje pojma i njen istorijat.
Dalje, odnos pornografije i drugih društveno štetnih pojava i posebna
obrada pornografskog filma kao najčešćeg izvora pornografskog materijala
danas.
Pojam pornografije
Sam termin, pornografija, potiče od grčkoh reči porne-
bludnica i graphein- pisati. Milan Vujaklija u svom Leksikonu
stranih reči i izraza pornografiju prevodi kao „bestidna književnost
u umetnost, a pornografski predmet bi bio onaj koji je bestidno
naslikan ili napisan, skaredan.“ (M. Vujaklija, Beograd 1980:
729.)
Sličan prevod nalazimo i kod Bratoljuba Klaića „bestidna, štetna,
razvratna literatura, nepristojni bludni crtež, slika“ ( Veliki
rječnik stranih riječi, Zagreb 1974: 1403.)
Pornografija bi se mogla definisati i kao delo usmereno na podsticanje
ili zadovoljenje polnog nagona, dok je delom koje prikazuje ljubavni
odnos bez namere da se tim, ma koliko autentičnim i uverljivim opisom
potakne pohota, erotsko. Uvodeći termin erotskog sadržaja kao opozita
pornografskom moramo ga i definisati. Erotika (grčki eros-
ljubav, želja) je sinonim za duševni i osećajni život usredotočen
na polnu ljubav. Ona podrazumeva i ljubavni život, čulnost, ljubavnu
strast, čak i veštinu vođenja ljubavi. Sam seksualni čin prerasta
u erotski onda kada postoji ljubav između dva partnera.
Pod pojmom predmeta pornografske delatnosti možemo podrazumevati
predmet koji sadrži pornografski sadržaj ( slike, crteži, poezija,
suveniri, kasete... ) i tema, sadržaj kojim je pornografski predmet
ispunjen. Posmatrajući drugu definiciju pojma predmeta pornografske
delatnosti, uočavamo ponovnu razliku između erotskog i pornografskog.
Naime, ukoliko pred sobom imamo, na primer, ženski akt, sve jedno
da li je naslikan uljem na platnu ili snimljen foto-aparatom, moći
ćemo sa pouzdanošću da tvrdimo da je pred nama likovno delo erotskog
karaktera ukoliko naslikana osoba svojim držanjem, pozom, ponašanjem
ne manifestuje poziv na polni akt, ili u opšte na polnost. Međutim,
ako model, na primer, položajem ruku u odnosu na telo ili izrazom
lica direktno asocira prosečnog posmatrača na polni akt odnosno
polnost, mi pred sobom imamo delo pornografskog sadžaja. (Lj. Prolić,
Pornografija- porok ili kriminal, Beograd 1987: 23.)
Usudio bih se da kažem, a potkrepljen mišljenjima mnogih sociologa
porodice da pornografski sadržaj u novije vreme, a pre svega u izvesnim
okolnostima, može biti koristan. Na primer radi prevazilaženja izvesne
rutine, navike u braku, u dugim ljubavnim odnosima ili kod partnera
skonih eksperimentisanju ako je to obostrano prihvatljivo.
Istorija pornografije
Pornografija je pojava veoma starog porekla, mada pri izricanju
ove konstatacije treba imati u vidu da se ona nije pojavljivala
u obliku i obimu kakav danas poznajemo. Koreni sežu čak do u preistorijsko
doba, međutim te pećinske crteže teško je okarakterisati kao pornografsko.
Još je teže dati im epitet erotskog. Bez obzira na rečeno, pećinski
crteži predstavljaju jasan pokazatelj da je zanimanje za polnim
uopšte staro koliko i sam čovek.
Kao što znamo reč pornografija grčkog je porekla pa ne čudi što
je u Grčkoj bila prilično zastupljena. Pre svega među umetnicima.
Pornografski sižei provlačili su se kroz književnost, pozorište
(Aristofanov Lizistrat), a najviše ih je sretano u slikarstvu i
vajarstvu. Poznato je da su oženjeni muškarci u Grčkoj veliki deo
slobodnog vremena provodili u društvu slobodnih žena (hetera) i
prostituisanih mladića (efebima, koji su bili privilegija aristokratije).
U isto vreme žene, koje su bile zatvorene u kući, predavale su se
lezbijskoj ljubavi. Sve ove seksualne devijacije, o kojima će kasnije
biti više reči, ozbiljno su poljujale ugled atinske porodice. Isti
izvori navode da su ispred gradskih vrata starogrčkih naselja stajali
veliki mermerni falusi. Ništa čedniji od Starih Grka nije bio ni
Egipat. Iz istorije nam je poznato da su među egipatskim faraonima
bili veoma popularni incestoidni odnosi. U ruševinama širom ove
imperije pronađeni su brojni reljefi sa erotsko-pornografskim motivima.
Vavilon je prednjačio u broju javnih kuća popunjenih ženskim i muškim
prostitutkama. Drevni Peruanci su u Južnoj Americi održavali erotične
svečanosti koje su duboko zalazile u sferu pornografskog, svojim
mnogoljudnim, promiskuitetnim orgijama. Iz antičkog perioda najbolje
su očuvani i najbrojniji prizori opscenih sadžaja iz Rima. O seksualnom
(ne)moralu drevnih rimljana najbolje svedoči Svetonijeva kjniga
Dvadeset rimskih careva u kojoj nisu zapostavljene ni najdrastičnije
seksualne perverznosti, od pedofilije, do sadizma i mazohizma.
Za razliku od antičke, srednji vek uživa ili pati od reputacije
asketskog morala. Zapadnu Evropu obeležila je dominacija katoličke
crkve kojoj pripada velika zasluga za stroga društvena pravila.
Ipak, neka umetnička dela ne govore u prilog tome. Slika „Radost
kupanja“ iz 1480. predstavlja javno kupatilo u kome se nage kupačice
zabavljaju muzikom trubadura, ali su istovremeno predmet pozornog
posmatranja mladića, dok se na spratu, u posebnim odajama, očigledno
odvija logičan nastavak događaja iz kupatila. U Aretinovim „Mudrovanjima“
nailazimo na brojne seksualne, a u Dekameronu, pozorišnom delu Đovani
Bokača nastalom u XIV veku, nailazimo na izrazite pornografske detalje.
Ekspanzija pornografske delatnosti u kapitalističkom društvu u
kome tek ona i dobija onaj vid i obim kojim skreće na sebe pozornost
društva, pa time zavređuje i određen krivičnopravni tretman, posledica
je više faktora, ali prevagu svakako imaju sociočoški u odnosu na
psihološke. Čak i u onom delu koji se direktno tiče izmene u psihološkoj
strukturi ličnosti, primarni uzrok je korenita promena u društvenom
životu koja je onda imala odraza i na formiranje karaktera pojedinca,
pa i u sferi ponašanja u polnom životu. Demokratizacija društva
označila je i demokratizaciju zadovoljavanja svih potreba uključujući
tu i seksualne potrebe, na način koji najviše odgovara i društvu
i pojedincu. Ekspanziju pornografije u kapitalističkom društvu u
velikoj meri duguje i brzom razvoju tehnike. (dr M. Ranković, Seksualnost
na filmu i pornografija, Beograd 1979 : 28; Lj. Prelić, Pornografija-
porok ili kriminal, Beograd 1987: 63-101.)
Odnos pornografije i drugih društveno štetnih pojava
Od svih društveno negativnih pojava pornografija je očigledno u
najbližoj vezi sa prostitucijom. Pornografija i prostitucija spadaju
u sferu polnog života, zatim kod obe pojave podsticanje odnosno
zadovoljenje polnog nagona isključuje kulturološke elemente, obeležja,
humanosti, etike, estetike, obema pojavama je svojstveno da svojim
potrošačima omogućavaju zadovoljenje seksualnih potreba sa osobom
(ili predmetom) bez ostvarenja normalnog, ljudskog odnosa, uz depersonalizaciju
kao bitno obeležje seksualnog partnera (prostitucija) odnosno lica
koje pozajmljuje svoju pojavu predmetu pornografskog sadržaja. Ratibor
Đorđević u svojoj knjizi o pornografiji tvrdi da kriminalci vode
porno-industriju navodeći Lea Kalahana, šefa fortloderdejlske policije,
koji kaže da su „knjižare za odrasle“ u Americi, leglo svake vrste
kriminala. Takođe, Kal Tomas, potpredsednik za komunikacije , orgabizacije
Moralna većina tvrdi : „Tri su stvari koje drže u žovotu sistem
organizovanog kriminala. To su prostitucija, distribucija droge
i pornografija.“ (R. Đorđević, Pornografija i televizija, Beograd
1997: 36; Lj. Prelić, Pornografija- porok ili kriminal, Beograd
1987: 24-33 )
Ovakvi podaci ne bi trebali da iznenade kada znamo da je reč o
predmetima čija su proizvodnja, distribucija i prodaja često polulegalna
ili ilegalna te se kao proizvođači često pojavljuju ljudi sa, u
najmanju ruku, sumnjivom prošlošću vezanom za kocku, drogu, prostituciju.
(S. Marković, Polja, Biznis, rat, pornografija,Novi Sad 2006: 99.)
Seksualni delikventi i pornografija neretko su usko povezani. Glavni
razlog tome su seksualne nastranosti kao čest predmet pornografskog
sadržaja. Seksualne devijacije su odstupanja u odnosu na normalnu
genitalnu seksualnost odraslih, koje društvo, u skladu sa svojim
standardima, sankcioniše. Prema psihoanalizi, sve seksualne devijacije
ili perverzije, mogu se svrstati u nastranosti u odnosu na seksualni
objekt i cilj. U nastavku ćemo navesti najčešće nastranosti i objasniti
ih u kratkim crtama:
1. Ekshibicionizam- pokazivanje genitalija partneru,
čije učešće, po volji ekshibicionera svedeno na ulogu posmatrača.
2. Voajerizam- podsticanje i zadovoljavanje polnog
nagona posmatranjem ljubavne igre ili polnog odnosa trećeg lica
3. Gerontofilija- seksualna perverzija, gde je
polni nagon usmeren ka starijim osobama
4. Urolagnija- doživljavanje seksualnog zadovoljstva
u bilo kakvom obliku kontakta sa ženskom mokraćom
5. Ekuterstvo- izliv seksualnog zadovoljstva pri
slušanju zvukova koji prate seksualni doživljaj drugih ljudi
6. Sodomija- strast prema seksualnom opštenju sa
životinjama
7. Sadizam- uživanje pri ponižavanju, kažnjavanju
i okrutnosti svih vrsta nad nekom osobom, kao i nagon da se na ovaj
način dođe do zadovoljstva
8. Mazohizam- Odnosi se na povezanost sladostrašća
i podvrgavanja mučenju, odnosno sklonost ka nanošenju fizičkog i
duševnog bola partneru, radi postizanja seksualnog zadovoljstva
9. Pedofilija- je osećanje seksualne privlačnosti
prema deci istog, suprotnog, ili oba pola. Zbog težine posledica,
ovakva nastranost je strogo zakonski kažnjiva u svim zemljama
Prema savremenim shvatanjima homoseksualnost se ne ubraja u seksualne
devijacije. Ono je vid seksualne orijentacije. Postoje tri vida
društveno prihvatljive seksualne orijentacije. Pojedinac seksualno
zadovoljenje može usmeriti prema licima suprotnog (heteroseksualnost),
istog (homoseksualnost) ili i jednog i drugog pola (biseksualnost).
Neki autori navode i četvrti oblik seksualne orijentacije, odnosno
odsustvo seksualne orijentacije ili nedostatak interesovanja i želje
za seksom (aseksualnost). Brojevno označavanje ljudi u zavisnosti
od njihove seksualne orijentacije vrši se Kinsijevom skalom (0-6)
gde nula označava izričitu heteroseksualnost, a šestica izričitu
heteroseksualnost.
U zakonu većine zemalja, prikazivanje golih ljudi se ne zove "pornografija",
ako isti ne učestvuju u seksualnim radnjama. Kao takvo, ono nije
krivično delo. U zakonu mnogih zemalja, međutim, pornografija je
ilegalna. Nešto tolerantnije zemlje, kakva je i Srbija, zabranjuju
samo pornografski materijal određenog, društveno neprihvatljivog
sadržaja. Reč je o vrsti pornografskog sadržaja za koju se veruje
da je škodljiva i ne poštuje prava ljudi koji učestvuju u njenom
stvaranju ili koji je koriste. Takvom materijalu dodaje se epitet
„sramotna“, „bestidna“ (eng. obscene) pornografija. Najčešći primer
„bestidne pornografije“ je dečja pornografija za koju je zakon u
Srbiji predvideo zakonsku kaznu od jedne do pet godina.
Pornografski film
Pornografski ili porno filmovi su oni filmovi koji prikazuju eksplicitne
scene seksa, najčešće između muškarca i žene. Ovakvi filmovi nose
univerzalnu međunarodnu oznaku XXX koja upozorava potencijalne gledaoce
na njihov eksplicitni sadržaj. Procenjuje se da se u svetu godišnje
snimi oko dvadeset hiljada pornografskih filmova. Ovaj oblik filmskog
izražavanja star je koliko i sam film. Najraniji pornografski film
datira još iz 1908. i francuske je produkcije. Moderna psihologija
smatra da je gledanje ovakvih filmova u periodu puberteta, kada
se javlja interesovanje za suprotni pol i formiraju seksualni afiniteti,
psihološki zdravo pod određenim uslovima. Međutim, sve je više ovakvih
filmova koji propagiraju izopačene seksualne sklonosti koje se ne
mogu uvrstiti čak ni u perverzije.
Prihode od pornografske industrije u Sjedinjenim Državama je teško
odrediti. Godine 1970, Savezna studija procenjuje da ukupna vrednost
svih porno filmova proizvedenih u Sjedinjenim Državama nije bila
viša od deset miliona dolara.
Godine 1998, Forester Riserč (Forrester Research), objavila
je izveštaj na mreži "sadržaja za odrasle" da je godišnja
zarada od ove industrije između 750 miliona i jedne milijarde dolara.
Velika većina pornografskih videa je snimljeno u dolini San Fernando,
koja je pionirski region za proizvodnju filmova za odrasle još od
1970-ih. Od tada je postao meta za različite modele, glumce, proizvodne
kompanije i raznorazna preduzeća koja su uključena u proizvodnju
i distribuciju pornografije.
Zaključak
Kratkim osvrtom na problem pornografije, pre svega kroz njen nastanak
i razvoj, uočavamo da pravi oblik dobija tek u XX veku, sa pojavom
i razvojem „mas medija“. Danas je to industrija „teška“
nekoliko milijardi dolara i kao takva ona predstavlja važnu privrednu
granu. Još je važnije napomenuti da heteroseksualna muška publika,
koja čini glavninu tržišta stalno raste. To otvara put novim radnim
mestima za mlade žene, najčešće iz siromašnijih zemalja. One su
spremne da prihvate rizik da padnu u ruke trgovcima belim robljem
da bi poboljšale svoj život, s druge strane, u industrijski razvijenim
zemljama postoji tendencija zapošljavanja jevtine radne snage, koja
nije prijavljena, i seksualne eksploatacije žena i dece u pornografskoj
industriji i prostituciji. Tako dolazimo do pojava, već kvalifikovanih
kao društveno neprihvatljive (protivzakonite), o kojima smo govorili
u poglavlju IV. Dvadeseti vek postao je plodno tle za razvoj pornografije
i zahvaljujući društvenim trendovima, među kojima važno mesto zauzima
pomeranje granica seksualnih sloboda. Seksolozi su saglasni da je
uzrok poplave pornografskog sadržaja to što su tabui nestali ili
ih je ostalo veoma malo. Alarmantan je i podatak da je poslednjih
godina broj veoma nasilnih pornografskih filmova u porastu. S obzirom
da je te filmove nametnulo tržište, izvesno je da je savremeno društvo
u seksualnom ponašanju zastranilo. Još jedan podatak u prilog tome
je i da je ugledni debatni klub univerziteta Oksford, koji je imao
priliku da čuje mudre reči Vinstona Čerlčila, Ronalda Regana, Majke
Tereze, Dalaj-lame, pre nekoliko godina, ugostio i Rona Džeremija,
poslednjeg velikana porno industrije. Logičan odgovor institucija
na ove događaje trebao bi da sadrži pre svega jasno razlikovanje
dozvoljenog i nedozvoljenog sadržaja, donošenje oštrih zakonskih
normi u vezi sa nedozvoljenim sadržajem. Zatim, odlučna borba sa
onima koji norme ne poštuju i smislena, planska edukacija mladih
koji tek formiraju svoje seksualno ponašanje. Kao što smo rekli
u poglavlju II pornografski sadržaj može biti koristan, ali samo
izuzetno. Treba napomenuti i da neki psiholozi vide edukativni karakter
pornografskog sadržaja, dakle, savetuju upotrebu u periodu puberteta,
kada se javlja interesovanje za suprotni pol i formiraju seksualni
afiniteti. Ipak, nasilan sadržaj i prekomerna konzumacija mogu dovesti
do seksualnih devijacija ili aseksualnosti. Na kraju spomenućemo
i to da „ublažavanjem“ pornografskog sadržaja, mi ga praktično podvodimo
pod pojam erotike, čije smo značenje definisali na samom početku
i koji zacelo nije društveno nepodoban.
PROČITAJ
/ PREUZMI I DRUGE SEMINARSKE RADOVE IZ OBLASTI:
|
|