Feudalno društvo | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Feudalno društvo". Rad ima 21 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Sadržaj
1. Uvod 2
1.1. Istorija 2
2. Analiza dela
-Drugi svezak KLASE I UPRAVLJANJE LJUDIMA 4
2.1. Plemstvo kao faktična klasa 4
2.2. Plemićki život 6
2.3. Viteštvo 7
2.4. Pretvaranje faktičnog plemstva u plemstvo po pravnom položaju 8
2.5. Klasne razlike u krilu plemstva 9
3. Tradicionalne vlasti kraljevstva i carstva 11
3.1. Geografija kraljevstava 11
3.2. Tradicija i priroda kraljevske vlasti 12
3.3. Prenošenje kraljevske vlasti-dinasički problemi 13
3.4. Carstvo 14
4. Od teritorijalnih kneževina do utvrđenja (kaštel) 14
4.1. Teritorijalne kneževine 15
4.2. Grofovnije i utvrđenja 15
4.3. Područja pod crkvenom vlašću 16
4.4. Neredi i borbe protiv nereda 17
5. Monarhija 17
5.1. Jedna nova monarhija: Kapet. 17
5.2. Jedna arhaička monarhija-Nemačka 18
5.3. Anglo-Normanska monarhija 19
5.4. Nacionalnost 20
6. Osnovna obeležja i karakteristike Evropskog feudalizma 20
Zaključak 21
Literatura 221. Uvod
Feudalizam je naziv je društvenog odnosa koji je prevladavao u srednjem veku, a činili su ga feudalci (zemljoposjednici - nasljednici robovlasnika u robovlasničkim društvima odnosno plemenskih poglavara u plemenskim zajednicama), zakupnici i feudi - zemlja koju su seljaci zakupljivali od feudalaca.
Istorija
Društveno raslojavanje je u novim germanskim državama teklo vrlo brzo. Nakon seobe plemenske starešine i ugledniji članovi zajednice dobili su veće posede. Tokom  8. i 9. veka na takvim velikim posedima radi raznolika radna snaga. Uređeni zemljišni posed nazivao se feud i bio je podeljen na dva dela. Veći deo je vlasnik feuda, feudalac, dao u zakup seljacima (naseljenik, zakupnik), a manji deo na kome se nalazio i feudalčev dvor, ostavio je za sebe. Seljaci – zakupnici bi se obavezali da će uz zakupljenu parcelu, određeni deo dana u godini raditi na feudalčevom delu poseda s kojeg je sav prihod pripadao feudalcu.
U nemirnim vremenima sitni su posednici tražili zaštitu moćnijih, a isto bi se događalo i za nerodnih godina kakve su bile česte u uslovima slabo razvijenog načina zemljoradnje. Predajući se u zaštitu veleposedniku, seljak bi mu predavao svoju zemlju. Odmah bi je i dobijao nazad, ali ne više kao svoje vlasništvo. Tako bi stekao zaštitu, a veleposjednik ga je pomagao semenjem, alatom i ostalim potrebštinama. Iako je ostao lično slobodan, postao bi zavisan o gospodaru. Takvi seljaci su nazvani kmetovima. Vremenom su i seljaci zakupnici pretvoreni u kmetove, pa je nestalo razlika u njihovom položaju.
S dela poseda što ga je sam obrađivao, kmet je bio dužan vlastelinu davati određeni deo proizvoda u obliku stalnih davanja. Veličina davanja zavisila je o pogodbi između feudalca i kmeta. U ranom srednjem vijeku Evropa je bila slabo naseljena, smrtnost stanovništva je bila velika, a česte epidemije kuge te provale osvajačkih naroda poput Mađara i Normana su stvarale dodatne probleme. Neretki su bili sukobi velikaša i pretendenata na kraljevsko presto, pri čemu su najviše stradaali seljaci. Zbog toga je na vlastelinstvima često nedostajalo kmetova, pa su feudalci nastojali privući kmetove susjednih vlastelina, nudeći im bolje uslove.Jedno od glavnih obeležja srednjovjekovnog društva činio je vazalsko-seniorski odnos, uzajamni odnos vernosti između dvoje slobodnih ljudi. Činom stavljanja u zaštitu bila je stvarana doživotna veza između moćnijeg pojedinca (senior) koji bi u zaštitu uzimao slabijeg pojedinca (vazal). Senior bi se svome vazalu obavezao na razne vidove zaštite, primerice zastupanjem pred sudom, osiguravao pomoć u hrani i odjeći, često i stan ili zemljišni posed. Vazal bi zauzvrat morao slušati seniora i vršiti za njega razne druge usluge, tačno određene ugovorom, koje su uključivale i vojnu službu u slučaju potrebe. Vazal je mogao imati i svoje vlastite vazale kojima bi on bio senior. Vazalska je obaveza značila podložnost senioru uz poštovanje koje se prvenstveno manifestovalo kroz spoljašnje znakove poštovanja. Kako u razdoblju ranog srednjeg veka nije bilo novca, svaka se služba, posebno vojna, plaćala darovanjem zemlje. Tako bi, nakon položene vazalske zakletve, senior svome vazalu ustupio zemljišni posjed, feud. Veličina poseda je varirala u odnosu na moć seniora i važnost vazala. Najveće feude svojim vazalima je davao kralj, ali bilo je i feuda sitnih plemića koji su imali jednog ili dva kmeta. Do kraja 11. veka proces feudalizacije je bio uglavnom dovršen u zapadnoj i velikom dijelu srednje Evrope, pa se razdoblje od 9. do 11. veka naziva razdobljem klasičnog feudalizma.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET