Logor Sajmište | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Logor Sajmište". Rad ima 12 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

FAKULTET BEZBEDNOSTI
UNIVERZITET U BEOGRADU
LOGOR SAJMIŠTE
(SEMINARSKI RAD)
BEOGRAD 2011.
SADRŽAJ strana
Uvod 1
Beogradsko sajmište 1941-1942. 1
Prihvatni logor 1942-1944. 4
Sajmište posle 1944. 7
Zakljucak 8
Literatura 10
1. Uvod
Tokom 1936.godine na levoj obali Save Beogradska opština donela je odluku da se izgradi Prvi beogradski sajam. Sajam je završen 1937. godine i narednih godina bio je glavno odredište za zabavu stanovnika prestonice. Pored zabave ljudi su dolazili trgovačkim poslovima na međunarodne sajmove koji su priređivani na sajmištu. Niko nije ni slutio da će samo nekoliko godina kasnije postati najveći koncentracioni logor u Jugoistočnoj Evropi. U okupiranoj Srbiji tokom Drugog svetskog rata jedan od glavnih mesta holokausta bio je logor na Sajmištu. Logor Sajmište (Judenlager Semlin) ili prevedeno sa nemačkog Jevrejski logor Zemun, bio je smešten na samo nekoliko kilometara od Zemuna. Obrazovao ga je nemački Gestapo u Beogradu u decembru 1941. godine, preko puta mosta na Savi, na teritoriji koju je Nezavisna Država Hrvatska prepustila Nemačkoj za osnivanje logora. Jedini uslov koji je NDH postavila je da ne bude srpskih stražara u logorima i da se logor snabdeva iz Beograda. Činjenica da je logor smešten u blizini centra Beograda pokazuje bezobzirnost i žurbu Nemaca da se posle poplavljenog logora Zasevica što pre pronadje prostor za smeštanje što većeg broja ljudi. Zahvaljujući svom povoljnom geografskom položaju, blizini glavnih rečnih i kopnenih komunikacija i velikim smeštajnim kapacitetima, logor na Sajmištu postao je centralni i najveći nemački logor za okupiranu Srbiju.
2. Beogradsko sajmište 1941-1942.
Tokom prvih godina svog egzistiranja, logor je bio namenjen za srpske Jevreje, da bi se kasnije koristio za političke osuđenike, komuniste, četnike i partizane. U logor su prvo dovođene jevrejske porodice iz Beograda, a potom i Jevreji iz cele Srbije. U periodu od 8. decembra 1941. do kraja aprila 1942. godine, u logor na Beogradskom sajmištu prispelo je oko 7. 000 ljudi, od toga oko 6. 400 Jevreja i oko 600 Roma. Svim registrovanim Jevrejima je naredjeno da se prijave jevrejskoj policiji od 8. decembra 1941. godine kako bi bili sprovedeni do logora. Prilikom prijave, Jevreji su bili prinudjeni da predaju sve svoje dragocenosti, koje su kasnije korišćene za finansiranje logora. Prvih 5. 000 žena i dece koji su pristigli smešteni u najveću zgradu na sajmištu, Jugoslovenski paviljon broj 3.
Uslovi života u paviljonima bili su jako loši, paviljoni su bili oštećeni tokom bombardovanja Beograda 6.aprila 1941. godine. Zima 1941/1942 bila je nezapamćeno hladna, tako da su uslovi bili još nepodnošljiviji i doprinosili su bržem širenju bolesti. Paviljon u kojem su bili smešteni Romi bio je u najlošijem stanju i veliki broj nije preživeo zimu. Tokom prelaska iz Banjičkog i Šabačkog logora u logor na Sajmištu, zbog oštre zime i promrzlina život je izgubilo veliki broj ljudi, najvećim delom žene i deca. Svakog dana je iz logora iznošeno između 20 i 30 leševa koji su na sankama prenošeni preko zaleđene Save i zakopavani u masovne grobnice.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET