Primarni sifilis | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Primarni sifilis". Rad ima 6 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Primarni sifilisSifilis
Etiopatogeneza
Sifilis je infektivna, seksualno prenosiva bolest koju uzrokuje mikroaerofilna spiroheta Treponemapallidum To je spiralna (12 - 18 zavoja), pokretna bakterija koja se ne može kultivisati na vještackim hranjivim podlogama.Obavezni je tkivni parazit i osjetljiva je na visoke temperature, isušenja i hemijska sredstva.
Sifilis se obicno (95% slucajeva) prenosi seksualnim putem. Može se prenijeti i transfuzijom krvi (krv darovana tokom rane faze), a može se prenijeti i transplacentarno sa inficirane majke na fetus.
Sifilis je javlja po cijelom svijetu. U SAD se javlja oko 10.000 slucajeva godišnje. Stopa sifilisa je viša u urbanim nego u ruralnim podrucjima, a broj slucajeva raste najrapidnije kod muških homoseksualaca. Pošto ljudi mogu ne znati da su inficirani sifilisom, u mnogim zemljama se traži testiranje prije sklapanja braka. Sve trudnice koje prime prenatalnu njegu u Americi podliježu skriningu na sifilis, kako bi se sprijecio kongenitalni sifilis koji nastaje prenosom s majke na novorodence.
Sifilis karakterišu epizode aktivne bolesti sa meduperiodima latencije. Aktivne epizode su primarni sifilis (inicijalno razdoblje), sekundarni (rezolutivno razdoblje) i tercijarni stadij (razdoblje destruktivnih sifiliticnih manifestacija). Pošto se dijagnoza najcešce postavi nakon pregleda kožnih lezija, dermatolozi su priznati kao eksperti u dijagnozi i lijecenju sifilisa.
Primarni stadij sifilisa
Nakon infekcije, spiroheta rapidno penetrira kroz intaktnu sluznicu ili kroz mikroskopske dermalne abrazije i, unutar nekoliko sati, ulazi u limfotok i krv i uzrokuje sistemsku infekciju. Takoder se širi i u okolna tkiva per continuitatem. Sifilis je, dakle, od samog pocetka opšta infektivna bolest. U roku par sati od inokulacije u kožu ili sluzokožu T. pallidum se može naci u regionalnim limfnim cvorovima.
Iako je od samog pocetka opšta infektivna bolest, u prvo vrijeme bolesnik nema nikakvih znakova koji bi to pokazali, jer T. pallidum ne luci egzotoksine, a specificna antitijela još nisu stvorena. Medutim, na mjestu ulaska spirohete u kožu ili sluzokožu, razvija se lokalna upalna reakcija.
Neovisno stadiju i lokaciji lezija, primjecene su dvije histopatološka znaka sifilisa: obliterativni endarteritis i mononuklearni infiltrati bogati plazma celijama. Endarteritis je uzrokovan vezanjem spiroheta na endotelne zidove, posredstvom vezivanja domacinovih molekula fibronektina na površinu spiroheta. Rezultujuci endarteritis nakon izljecenja ostavlja formacije ožiljnog tkiva.Mononuklearni infiltrati reflektiraju hipersenzitivnost odloženog tipa na T. pallidum, a kod izvjesnih pojedinaca javlja u tercijarnom sifilisu ovaj odgovor senzitiviranih T limfocita i makrofaga rezultira gumatoznim ulceracijama i nekrozama. Antigeni T. pallidum indukuju kod domacina produkciju treponemalnih antitijela i nespecificnih reagin antitijela. Imunitet na sifilis je nekompletan. Na primjer, humoralni i celularni imunitet domacina mogu sprijeciti formiranje primarne lezije (šankra) kod naredne infekcije sa T. pallidum, ali su nedovoljni da ociste organizam. Ovo može biti zbog toga što vanjski omotac spirohete ne posjeduje imunogene molekule, ili može biti zbog prilagodbe naniže T helper celija TH1 klase.
Primarni kompleks
Primarni kompleks cine ulcus durum i scleradenitis. Ulcus durumDakle, na mjestu prodora mikroorganizma u sluznicu ili kožu, obicno nakon 2 - 3 sedmice, razvija se upalni infiltrat koji rezultira pojavom male crvene papule, i endarteritis obliterans -mali krvni sudovi bivaju promijenjeni u smislu zadevljanja endotela i fibroblasticke proliferacije, što rezultira slabijom opskrbom papule krvlju koja onda ulcerira. Tako nastaje tvrdi ulkus (ulcus durum) ili tvrdi šanrk, koji je ovalnog ili kružnog oblika, tvrd kao da je od hrskavice, plitak sa oštro definisanim granicama i lagano izdignutim rubovima. Ulkus može biti osjetljiv na palpaciju, ali je spontano bezbolan. Baza ulcera je ravna ili granulirana, prekrivena seroznomutnom sluzi (tzv. slaninasto dno).
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET