Kulturna dobra kao resursi turizma Vojvodine | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Kulturna dobra kao resursi turizma Vojvodine". Rad ima 14 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Kulturna dobra kao resursna osnova turizma Vojvodine
Kulturna dobra su tvorevine materijalne i duhovne
kulture nastale na prostoru Vojvodine u toku istorije. U
zavisnosti od fizičkih, umetničkih, kulturnih, istorijskih
svojstava, kao i zavisnosti od mogućnosti turističke
valorizacije, kulturna dobra na teritoriji Vojvodine,
možemo podeliti u više grupa:
1) arheološka
nalazišta,
2) dela sa spomeničkim i umetničkim
svojstvima,
3) prostorno-kulturno-istorijske celine,
4) znamenita mesta ili spomen obeležja,
5) folklorno
nasleđe i prostori narodnog neimarstva, ostvarenja
materijalnog i duhovnog narodnog stvaralaštva,
6) manifestacione vrednosti i
7) ustanove kulture.
Arheološka nalazišta. U Vojvodini je veći broj značajnih arheoloških
lokaliteta čije bi adekvatno vrednovanje i uređenje
moglo biti važno za dalji turistički razvoj. Najznačajniji
su lokaliteti iz neolita, koji pripadaju protostarčevačkoj
i starčevačkoj kulturi - Grad kod Starčeva (Pančevo),
Donja Branjevina kod Deronja (Odžaci) i Gomolovakod Htrkovaca (Ruma). Najzanimljiviji su ostaci antičkog grada Sirmijuma
Istorija Sirmijuma počinje 34. godine stare ere kada
Rimljani zauzimaju ovaj prostor i malo keltsko naselje
na obali Save pretvaraju u moćno vojničko utvrđenje.
Stara gradska jezgra. Savremeno urbanističko rešenje gradova je u
relativno velikoj meri isključilo motorni saobraćaj iz
starih jezgra gradova, pa se obilazak obavlja peške,
uz zadovoljstvo što nema automobila. Ali, postoje
brojni nedostaci. Treba postaviti informativne
table-putokaze, uvoditi nove, savremene načine
informisanja turista (elektronske karte, kompjuteri),
urediti i obeležiti objekte u kojima su živele poznate
ličnosti, koristiti zvučno-svetlosne efekte, organizovati
multimedijalne izložbe na otvorenom prostoru itd.
Treba razmisliti o uređenju dvorišnih prostora u
okviru pojedinih istorijskih objekata, gde bi se turisti
mogli odmoriti i osvežiti. Vrlo važan segment čine
vodiči i ostali turistički radnici. Njihovo obučavanje
i podizanje svesnosti odgovornih za mesta koja
pripadaju baštini je deo procesa oživljavanja.
U vojvođanske gradove sa očuvanim i u većini
slučajeva obnovljenim starim gradskim jezgrima
spadaju: Novi Sad, Subotica, Sombor, Zrenjanin,
Sremski Karlovci i Petrovaradin.
Seoske ambijentalne celine i etno parkovi.
Prepoznatljivo narodno arhitektonsko nasleđe
Vojvodine proističe iz određenih karakteristika
njenog prirodno-geografskog i istorijsko-kulturnog
razvoja. Turski period nije ostavio nikakvog traga u
načinu gradnje kuća ovog područja. Ambijentalne
i fizionomske vrednosti današnjih vojvođanskih
sela datiraju iz 18. veka, iz vremena terezijanske i
jozefinske kolonizacije, kada su se ona počela planski
graditi. U Vojvodini je sve više
pokušaja da se u pojedinim naseljima ili na salašima
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET