Vizantijsko slikarstvo | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Vizantijsko slikarstvo". Rad ima 13 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.


SADRŽAJ
*** VIZANTIJA............................................................str.3
*** VIZANTIJSKA UMETNOST...............................str.4
***VIZANTIJSKO SLIKARSTVO.............................str.6
*** Ikonografija………………………….…………….str.8
*** IKONOBORSTVO…………………………………….….str.10
*** MOZAICI……………………………………………….....str.11
*** LITERATURA……………………….…………..………..str.14
VIZANTIJA
Vizantijska umetnost, to su jednostavno rečeno istočnjačka i grčko-rimska tradicija prožeta hrišćanskom idejom, po kojoj je Car predstavnik boga na zemlji. Umetnost treba da materijalizuje božje zakone t.j. da je jedan apsolutni poredak božjeg porekla. Skulptura je kao neznabožačka bilo slobodna ili u reljefu potpuno napuštena. Svedena je na sitnu plastiku u dragocenim metalima i slonovači. Enterijeri su dekorisani freskom i mozaikom koji je zbog svoje trajnosti nazvan i "večitim slikarstvom". U njemu je dostignuto savršenstvo likovnih i tehničkih vrednosti. U arhitekturi je upotrebljavana cigla kao osnovni materijal, u konstrukciji kupola a za spoljnu dekoraciju kombinacija kamenih ploča i cigle.
VIZANTIJSKA UMETNOST
...............................NAMERNO UKLONJEN DEO TEKSTA.................................
Ova se umetnost ne zanima za telo koje uvek nestaje pod bogatim naborima tkanine, i oseće se prisutnost asketskog i bestelesnog, a kada treba prikazivati nago telo oseća se shematizacija koja se iz decenije u deceniju ponavlja i sa istim greškama koje su jednom učinjene. Naročita pažnja se poklanja glavi i očima- oči su prozori duše. Ova umetnost postaje sredstvo pomoću koga se uvodi misao iz sveta realnog u svet spiritualni. Tu se razvija slikarstvo i kao freska i kao mozaik a poznato je i rašireno i knjižno slikarstvo. Skulptura je na ovoj teritoriji bila zanemarena, i naročito zbog toga jer se pojavljivao strah još iz vremena kada se hrišćanstvo borilo protiv idola iz vremena kada se hrišćanstvo borilo da ne dođe na nivo idola protiv kog se borilo; “ ne pravi sebi ni lika ni kipa” glasi zapoved Božija i otpor prema skulpturi uticao je da se ona nije razvila. U Vizantiskoj umetnosti se postepeno fiksiraju tehnika pa čak i mesta na kojima se postavljaju pojedini likovi, za Hrista je rezervisana kupola a u četiri kupole ili stupa smeštaju se Jevanđelisti, isto kao čto i u pogledu orijentacije postoji princip, i oltar i grob Hrista i najveće svetinja i isto ono mesto odakle će se vršiti sud- oltar rezervisan je za najveće svetinje i pričešće orijentisan je uvek prema istoku i tu se nalaze optimističke teme a na zapadnoj strani su teme koje su pesimističke kao smrt Bogorodice ili pak ovo se može nalaziti i na severu gde nema sunca, tu se nalazi i Hrist na raspelu.
Umetnost vizantijskog slikarstva je uticala na srednjovekovno slikarstvo u Srbiji.
VIZANTIJSKO SLIKARSTVO
...............................NAMERNO UKLONJEN DEO TEKSTA.................................
3." 1453. god. Vizantijsko je ikonopisanije uglavnom nastavljeno na Kritu koji je bio pod Mlečanima i imao određenu autonomiju i po manastirima Svete gore. Ljudi koji su bili bliža dvoru razvijali su stil koji je bio bliži klasici a monaštvo stil koji je imao više asketskih elemenata, vrednoist ikone se ogleda u visokom estetskom dometu harmoničnoj kompoziciji i boji. U doba pod Turskom vlašću vizantijska umetnost jenjava da bi u izvesnom smislu ponovo bljesnula. Kroz hrišćanstvo je Rusija u Vizantiji našla savezništvo. Sa hrišćanstvom prodire u Rusiju slikarstvo, koje ide ka stilizaciji i linearizaciji na površini i senka se šrafira. Struktura slike je jednostavna i iskristalisana, dobija podsticaj iz Carigrada. Rusko slikarstvo se okreće uticaju zapada i dobija podsticaje iz Vizanta, Soluna i Srbije a u dodir sa zapadom dolazi preko Poljske i Češke a uvode se i domaće tradicije koje su osobene. 1338 god. Andrej RUBLjOV u prelazu iz XIV u XV vek Ruskom slikarstvu dodaje snagu svoga genija, kod njega je prisutna kako emocija tako i narodna tradicija.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET